مردم
شهر سنندج مقر طوايفي از كردهاي اردلان، (غميني) احمدزينل، قاري‌مرادي، قمرتوزه‌اي، چهاردولي، خرات، دوم (گيوه‌كش)، سورسوري، شيخ‌اسماعيل، قادر مريويسي، كوسن رزين (كفش رزين)، گرگداي، گوران و هلاج بوده‌است.[۱۶] ساكنان سنندج، كرد زبان هستند كه به لهجه اردلاني از گويش سوراني تكلم مي‌كنند.[نيازمند منبع] لهجه رايج كردي در استان كردستان لهجه اردلاني نام دارد كه در سنندج و شهرهاي اطراف رايج است اما مكرياني لهجه‌اي است كه در شهرستان‌هاي پيرانشهر و مهاباد (مكريان) رايج است دين مردم سنندج اسلام و اكثريت آن‌ها پيرو مذهب تسنن از شاخه شافعي مي‌باشند، درصدي نيز پيرو مذهب تشيع هستند. اقليت‌هاي مسيحي (كاتوليك) و كليمي نيز وجود دارند كه طي چند سال گذشته از كشور مهاجرت كرده‌اند. مدارس آليانس در سال ۱۳۱۶ هجري قمري در سنندج مانند شهرهاي همدان، اصفهان، شيراز و كرمانشاه كه بيشترين تعداد يهوديان را داشتند، تأسيس شدند.[۱۷] يك محله كامل براي يهوديان وجود داشته و قسمت اعظم تجارت منطقه را در دست داشتند. در زمان‌هاي قديم، ۳ يا ۴ كنيسه وجود داشت ولي هم اكنون دو كنيسه فعال است. يك كنيسه قديمي هم در سنندج وجود دارد كه در حدود ۱۵۰ سال قدمت دارد. در كنيسه سنندج، مي‌توان قديمي‌ترين نُسَخِ سفر تورات را يافت، كه ناب‌ترين پوست آهو را دارا است و جوهر آن از جوهر چيني است. شغل يهوديان قديمي در سنندج، پارچه‌فروشي و خرازي بوده است. همچنين، بعضي از بناهاي قديمي سنندج، كار يهوديان قديمي سنندج است.
برچسب: ،